Kwas pangamowy – funkcje, źródła, zastosowanie
Kwas pangamowy wyizolowany został w 1951 roku przez amerykańskiego biochemika Ernsta T. Krebsa. Nazywany bywa także witaminą B15. Nie jest to jednak określenie do końca właściwe, gdyż nie ma jednoznacznych dowodów, że jest on absolutnie niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu, co jest cechą charakterystyczną witamin i innych składników odżywczych.
Kwas pangamowy znajduje zastosowanie u osób chorujących na chorobę Parkinsona i inne schorzenia w których występuje drżenie mięśni.
Ze względu na jego wpływ na poprawę procesów myślowych stosowany bywa także w terapii demencji starczej i autyzmu.
Osoby uprawiające sport również odczują jego dobroczynny wpływ, gdyż wzmacnia on organizm i podnosi jego odporność na zmęczenie.
Kwas pangamowy – funkcje w organizmie
• działa przeciwdrgawkowo, korzystny dla osób cierpiących na epilepsję i drżenie mięśni,
• obniża poziom cholesterolu we krwi,
• przyśpiesza katabolizm kwasu mlekowego powstającego w mięśniach w trakcie wysiłku fizycznego,
• zwiększa wydolność fizyczną, zapobiega przedwczesnemu zmęczeniu mięśni,
• rozszerza naczynia krwionośne,
• poprawia ukrwienie tkanek,
• stymuluje regenerację tkanki łącznej
• działa lipotropowo, przeciwdziała stłuszczeniu i marskości wątroby,
• pobudza wytwarzanie żółci,
• przyśpiesza usuwanie toksyn z organizmu,
• działa immunostymulujące – pobudza aktywność układu odpornościowego,
• nasila procesy oddychania w komórkach nerwowych,
• pobudza i wzmacnia kondycję psychiczną,
• stymuluje wydzielanie hormonów,
Kwas pangamowy – źródła pokarmowe
• nasiona dyni,
• ziarna sezamu,
• brązowy ryż,
• nasiona słonecznika,
• kiełki soi, pszenicy, soczewicy i słonecznika,
• pełne ziarna zbóż,
• drożdże piwowarskie,
Kwas pangamowy – co polepsza, a co utrudnia jego wchłanianie
Kwas pangamowy jest związkiem rozpuszczalnym w wodzie.
Jego przyswajalność poprawiają koenzym Q10, tran, olej z rekina, sylimaryna, sitosterole, witamina F (NNKT), witamina B9, witamina B12, witamina B6, biotyna, witamina A i witamina E.
Kwas pangamowy jest mało odporny na działanie światła i wysokiej temperatury.
Kwas pangamowy – wskazania
• drżenie mięśni,
• obniżona odporność organizmu,
• zaburzenia krążenia krwi w mózgu,
• nadciśnienie, miażdżyca,
• obniżona zdolność regeneracji tkanek,
• zaburzenia procesu kojarzenia,
• demencja starcza,
• depresja,
• autyzm,
• trądzik, łuszczyca, zgorzelinowe zapalenie skóry,
Kwas pangamowy – zapotrzebowanie i dawkowanie
Dotychczas nie określono dokładnego zapotrzebowania organizmu na kwas pangamowy. Nie zbadana została szczegółowo też jego toksyczność. Przyjmuje się, że w dawce od 100 do 200 mg dziennie jest on bezpieczny dla zdrowia. U osób suplementujących go sztucznie na początku terapii wystąpić mogą nudności.
Warto także dodać, że kwas pangamowy nasila działanie sulfonamidów i antybiotyków, dlatego też jego suplementacja przy jednoczesnym przyjmowaniu tych leków może być niebezpieczna dla zdrowia.